Wie zijn de echte motorrijders?
Er is een term die je vroeg of laat onvermijdelijk tegenkomt als je op pad bent in dit kleurrijke tafereel. We hebben het over de “Echte Biker” . De vraag die elke keer bij me opkomt is: wie of wat betekent dat?
Als er echte zijn, moeten er onvermijdelijk ook neppe zijn, althans dat vind ik een logische conclusie. Nu ben ik Duits staatsburger en worden ze vaak beschuldigd van zogenaamde duivensport, waar ik altijd tegen heb geprobeerd te vechten. En hoeveel van jullie hebben zojuist de twee lades geopend waarop 'echt' en 'nep' staat?
En nu zou ik graag willen weten wie je in welke hebt gezien? Ik wed dat de meesten van jullie jezelf in de ‘echte’ hebben gezien, terwijl de andere net zo vol was? Ervan uitgaande dat er op deze pagina's een kleurrijke mix van iedereen aanwezig is, dan kan dat puur statistisch gezien niet het geval zijn... Reden genoeg om op dit punt nog een paar diepgaandere gedachten te bedenken.
Als je deze fundamentele vraag wat nader analyseert, lijkt de gemeenschap in twee kampen te zijn verdeeld. De evenementenkalender voor volgend jaar staat bomvol. Iedereen die door de relevante forums surft, zal al degenen tegenkomen die al commentaar geven op de manier om daar te komen.
In je eentje of op de trailer, dat lijkt voor velen bijna een kwestie van geloof te zijn. Dus is de enige echte motorrijder die zich op twee wielen over drukke snelwegen worstelt, weer en wind trotseert... die graag de kosten van een paar extra keuringen en slijtageonderdelen op zich neemt omdat hij een echte motorrijder is?
En zijn al degenen die hun mooiste ding op de aanhanger vastsjorren en van A naar B slepen de ‘onwerkelijke’?
Beide partijen moeten evenveel plezier beleven op hun bestemming... Is het je ooit opgevallen dat deze discussie alleen onder motorrijders bestaat? Geen enkele recreatieve zeiler zou zelfs maar vermoeden dat hij of zij over kanalen en rivieren naar de kust is gevaren om zich daar te vermaken.
Hetzelfde geldt voor zweefvliegers, fietsers en windsurfers. Maar om een echte motorrijder te zijn... waarom is dat in vredesnaam?
Ik moet bekennen dat ik al 50 jaar voorbij ben. Maar ik zou willen zeggen dat ik de afgelopen decennia aanzienlijk meer kilometers op twee wielen heb afgelegd dan de meeste gewaardeerde lezers hier.
Ik was vroeger een echte motorrijder en ging overal alleen heen. Oké, ik had geen geld voor de auto en aanhanger, dus ik had niets anders kunnen doen. Vandaag zou ik er niet aan denken om mezelf door Frankrijk te martelen om te genieten van motorrijden in de Pyreneeën.
Trailers zijn een geweldig goed, net als autotreinen, en bekende rederijen zijn al lang gespecialiseerd in het aanbieden van het “allround, zorgeloos pakket” voor motorrijders. Ik wil aankomen en genieten en heb geen drie massages en een zuurstoftent nodig om bij te komen van de inspanning.
Eerlijk gezegd kan het me niet schelen of je denkt dat ik echt of nep ben. Als het om deze vraag gaat, gaat het er uiteindelijk om dat iedereen zoveel mogelijk motor Alsjeblieft... rijd duizenden kilometers op snelwegen, het is gewoon niet meer mijn ding.
Het is gewoon niet leuk. En aan al diegenen die net op weg zijn naar de volgende ijssalon of altijd dezelfde route nemen naar de volgende bromfietsbijeenkomst... alsjeblieft, je kunt het doen als je er plezier in hebt, maar ik niet.
Oké, jullie allemaal die al zo lang in het zadel zitten als ik, kennen ook de tijden dat motorrijders een hechte gemeenschap waren. Het was genoeg om je op een motorfiets te verplaatsen en je maakte er onbedoeld deel van uit.
We waren niet noodzakelijkerwijs bandieten (ze bestonden toen ook, het was alleen niet voor mij bedoeld), maar we werden niet noodzakelijkerwijs volledig geaccepteerd door de samenleving. Het was bijvoorbeeld bijna onmogelijk om een hotelkamer in een leren pak te krijgen (dat was toen alleen maar zwart).
Het feit dat we anders waren dan de anderen, verbond ons niet alleen, maar zorgde er vooral voor dat we veel opener stonden voor mensen die anders waren. Wij waren beslist toleranter.
En het gaat dus niet om de vraag echt of nep, maar ik mis vandaag de tolerantie voor alles en iedereen die niet klopt zoals jij.
Het maakt niet uit wat voor motor je hebt, welk merk of model je rijdt, het maakt niet uit hoe ver of waar je ermee gaat, uiteindelijk gaat het erom dat iedereen er plezier aan heeft.
En ik zou heel blij zijn als ik een beetje van die tolerante gemeenschap terug zou kunnen krijgen, maar ik kan ook plezier beleven aan het motorrijden zonder mijn eigen persoonlijke...
Met dit in gedachten, de linkerhand ter begroeting,
Peter Schulz
Tekst en foto's: Peter Schulz
Column: Gastauteur Peter Schulz / motorredacteur, boekauteur, foto en filmmaker
